مصدومیت بلند مدت با اعمال شاقه

وحشتناک ترین خبری که به یک ورزشکار می توانند بدهند، پارگی رباط صلیبی است. اکثرمبتلایان به این مصدومیت، به دلیل اصرار بر بازگشت سریع به میادین، دچار عارضه های مزمن بعد از این جراحی می شوند.

گردآوری-نبض ما

رباط صلیبی جلویی (Anterior Cruciate Ligament) یکی از رباط های مهم مفصل زانو است. از جمله عوامل مهم ثبات هر مفصل سالم بودن ساختمان رباط آن است و اگر تحرک آن زیاد باشد، اهیمت رباط صلیبی هم بیشتر می شود.

هنگامی رباط متقاطع جلویی پاره می شود که در اثر ضربه، انتهای فوقانی درشت نی نسبت به ران به سمت جلو رانده شود یا زانو شدیداً به سمت عقب حرکت کند. شایع ترین مکانیسم پارگی رباط متقاطع جلویی (صلیبی قدامی)، چرخش زانو به خارج به همراه والگوس زانو است.

عوامل دیگری که در پارگی رباط صلیبی موثرند:

۱- عوامل محیطی: ورزش هایی که با پریدن و دویدن همراه هستند.

۲- عوامل آناتومیک: احتمال آسیب رباط متقاطع جلویی در قسمت میانی، بیشتر از نواحی دیگر است. همچنین در خانم های ورزشکار، پارگی رباط بیشتر اتفاق می افتد.

۳- علل هورمونی: با افزایش سطح هورمون استروژن، احتمال پارگی ACL بیشتر است.

عمل جراحی رباط صلیبی

پاره شدن رباط صلیبی قدامی در زانو می تواند بدون بروز هیچ مشکلی بوده و بیمار سال ها با آن زندگی کند و حتی از وجود آن اطلاع نداشته باشد. از طرف دیگر همین آسیب می تواند موجب بروز مشکلاتی برای بیمار شود که مهمترین آنها احساس ناپایداری و لقی مفصل زانو است. زانو ممکن است هر چند وقت یکبار پیچ خورده و متورم و دردناک شود.

وقتی که رباط صلیبی نیازمند جراحی باشد، مهمترین عوارضی که در صورت عدم درمان برای بیمار خواهد ماند همین عدم پایداری و پیچ خوردن مکرر و به دنبال آن تورم و درد است. در این حال هر بار که زانو پیچ میخورد ممکن است به مینیسک آسیب برسد. همین پیچ خوردگی های مکرر می تواند موجب آسیب به غضروف مفصلی شده و در بلند مدت زمینه ساز بروز آرتروز و ساییدگی مفصلی شود.

عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی معمولا به روش آرتروسکوپی انجام می شود و مانند هر عمل جراحی دیگری ممکن است با عوارض احتمالی همراه باشد. معمولا 90 درصد این جراحی ها موفقیت آمیز است اما در مواردی که دچار عارضه شود، مهمترین آن ها عفونت در محل جراحی و یا لخته شدن خون در وریدهای عمقی ساق است. همچنین محدودیت حرکتی مفصل زانو نیز می تواند به علت مشکلات تکنیکی در حین جراحی و یا به علت عدم انجام نرمش های طبی بعد از جراحی ایجاد شود. علاوه بر این زانو درد و پارگی رباط کشکک و باقی ماندن ناپایداری هم می توانند از دیگر عوارض احتمالی باشند.

سندروم سیکلوپس

همان طور که گفته شد، یکی از عوارض بعد از جراحی ACL، قفل شدن زانو و مشکلاتی است که برای آن به وجود می آید. این بیماری در اصل عارضه جراحی ترمیم پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) زانو است که بعد از یک دوره بهبودی گذرا، به دنبال ایجاد توده کوچکی از بافت فیبروتیک (غیرطبیعی) در محل جراحی، بروز می کند و در نتیجه به علت گیرافتادگی این گره حین حرکت مفصل و عدم افزایش طول لازم لیگامان در حرکات نرمال زانو، کارکرد آن مختل می گردد. علایم این بیماری معمولا شامل صدای کلیک همراه با درد، احساس قفل شدگی  در حین راست کردن زانو و محدودیت باز شدن کامل آن، احساس ناراحتی در حالت دراز کشیدن طاق باز، راه رفتن و دویدن می باشد. این سندرم معمولا پیش رونده است و تنها راه درمان آن، جراحی مجدد و برداشت گره می باشد. معمولا بیماران از جراحی مجدد به شرط رعایت اصول درمانی، نتیجه مطلوبی می گیرند.

علل بروز سندرم سیکلوپس

تئوری های مطرح شده درمورد علل سندرم سیکلوپس متنوع هستند.

1- تئوری اول، تکنیک نامناسب جراح در پیوند یا رسوب بافت های ریز داخل مفصلی باقی مانده از عمل را عامل موثر می داند

2- تئوری دوم، التهاب و رشد نامناسب بافت پیوندی جدید و تشکیل بافت فیبروزه (غیرطبیعی) در محل ترمیم را عامل بروز این سندرم می داند. که البته این عارضه، مربوط به دوره توانبخشی  بیمار و به علت میکروتروماها یا همان آسیب های ریز و مکرر رخ می دهد.

راه های پیش گیری توصیه شده برای کاهش احتمال بروز این سندرم، به جز مورد نقص تکنیکی جراح، شستشوی کامل و دقیق فضای داخل مفصل و اطراف کشکک بعد از اتمام جراحی و طی دوره ریکاوری در مدت زمان تعیین شده توسط متخصصین و پرهیز از درمان  بسیار فشرده و تهاجمی می باشد.

منابع:

دکتر فاتح، ایران ارتوپد، ویکی پدیا

5/5 - (1 امتیاز)

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال نظر

درصورتی‌که نیاز به مشاوره و یا طرح پرسش از پزشک را دارید، فقط در بخش «از دکتر بپرسید» مطرح کنید.

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از پزشکان نبض‌ما بپرسید